خیلیها آسیبهای روانی و نابالغی خودشون رو دوست دارند، چون تنها قدرتی است که میتوانند بدون زحمت و فکر و تحلیل و بدون قبول مسئولیت، برای آزار و یا تسلط بر دیگران بکار ببرند. قدرت دیگری ندارند. با خیال راحت سرشون روی بالش میگذارند و میخوابن، چون میدونن با حضورشون، آزارها به صورت خودکار اِعمال میشوند. مسئولیتی هم وجود نداره؛ چون اینجوری بزرگ شده دیگه
پاییز
یکشنبه 30 آذر 1404 ساعت 21:12